Deel 7

Zondag 17 september 1944 deel 7 

Zo'n kleine eenheid was niet opgewassen tegen de sterke Duitse overmacht bij het kasteel. De mannen op het kasteel hadden geen andere keus gehad dan zich aan de Duitsers over te geven. De volgende ochtend, zodra het licht was, rapporteerde Rafferty dat de Duitsers het kasteel ingenomen hadden en dat hij tegenstand ondervond van twee Duitse pelotons die hem aan beide zijden trachten te omsingelen. Kinnard zei tegen Johnson: lk moet hem terugtrekken of gaan helpen", waarop Johnson hem te verstaan gaf: "Trek hem terug". Rafferty kreeg dit bevel en trok terug naar Veghel.

Den Bosch werd in deze dagen verdedigd door Generaal Friedrich Neumann. Major Jungwirth nam de beveiliging van de zuidelijke stadsgrens voor zijn rekening, Hauptmann Hanke de weg splitsingen Den Bosch-Helmond, Hauptmann Ewald deed de verkenningen richting Dinther, Hauptmann Bloch verdedigde de westelijke grens, Hauptmann Duchstein de weg Den Bosch-Nijmegen en Hauptmann Wittstock de noordelijke stadsgrens. Maar om 20:10 uur trad het bataljon Duchstein aan vanuit Den Bosch voor een aanval op Veghel. Om 23:50 uur ging Gefreiter Linden (ordon-nans van de militaire politie) op weg naar Hauptmann Duchstein om uit te zoeken waar dat bataljon zich bevond.

De inwoners van Heeswijk en Dinther beleefden deze dag als in een roes. Het was stralend weer op deze kleding- en professie dag op de Abdij. Onder de pontificale mis kwam een troep bommenwerpers over, vlak erop vielen bommen, alles trilde. De bommen vielen neer op het vliegveld Volkel. Even was er geen stroom voor het orgel. In de refter werd de brief van de aartsbisschop voorgelezen: "Voor het geval van oorlog in ons land hebben de NSB'ers asielrecht". Na het feest binnen ging men naar buiten en zag men een massa vliegtuigen, laag als nooit tevoren.

Ze vlogen in de richting Arnhem en Nijmegen; jagers voorop, dan transporters in groepen van twintig, dertig stuks. Iedereen ging op het plat dak staan. Enigen zagen vanaf het dak oranje parachutesrichting Berlicum. Men geloofde het niet. En plotselinge daar, daar honderden parachutes in de lucht richting Eindhoven, rood, wit, groen met daaronder de heen en weer bungelende soldaten.

Een zweeftrein van zeventig vliegtuigen vloog denderend op Volkel aan. Men riep en wuifde. De ene trein na de andere. Men kon de sleeptouwen duidelijk zien. Ook ooit alleen een trekker met touw. Een machtig en indrukwekkend gezicht. Er zijn duidelijk drie luchtlijnen: een ten zuiden, de tweede boven de Abdij en de derde heel ver weg. Siardus met zijn verrekijker op de kerkdakgoot meldde: "Bruine soldaten op de Dorpsweg lopen naar Dinther. Iedereen ging naar beneden en liep weifelend uit. Veel mensen uit de dorpen waren inmiddels naar buiten gekomen en waren getuigen van dit mooie schouwspel. Er werd volop gejuicht en het leek alsof men al bevrijd was.