J. (Jan) Verbruggen

Johannes (Jan) Verbruggen 

Jan werd in Veghel geboren op 1 december 1907. Hij was de zoon van Wilhelmus Verbruggen, geboren te Veghel op 24-08-1871 en Henrica van der Heijden, geboren te Boekel op 01-12-1874. Zij hadden zich in Veghel gevestigd. 

Hun kinderen waren:

Engelbertus, geboren te Veghel op 17-01-1901

Catharina geboren te Veghel op 16-05-1903

Adrianus geboren te Veghel op 24-01-1905

Johannes geboren te Veghel op 01-12-1907

Maria Wilhelmina geboren te Veghel op 02-04-1909 

Als boerenzoon leerde hij het beroep was metselaar. Op 5 september 1938 trouwde hij in Dinther met Petronella (Nel) Lucius. Zij was in Dinther geboren op 20-juli 1914 en overleed op 8 juni 1980 in het verpleeghuis Cunera in Heeswijk en werd in Dinther begraven.

Haar ouders waren Petrus (Piet) Lucius en Gijsberdina (Nel) Glaudemans. Zij woonden in een huis, gebouwd midden op een stuk heide aan de Heibloemsedijk op grens van Dinther, Heeswijk en Loosbroek. Haar moeder was in Geffen geboren en stierf te Dinther op 19-07-1931. Piet bleef als weduwnaar met zijn kinderen daar op de hei wonen. Later woonde hij, na het tweede huwelijk van zijn dochter, bij haar in de Kerkstraat in Dinther.

Toen de meeste andere kinderen het huis hadden verlaten trouwde

Nel met Jan Verbruggen. Zij kwamen te wonen in een noodwoning aan de Justitieweg. Het stond een honderdtal meters van het kruispunt bij de Hommelse Hoeve en enigszins verscholen in het bos. Deze was oorspronkelijk een gereedschappenmagazijn voor gemeentearbeiders, die in de Dintherse bossen werkten. In dit onderkomen konden zij bij slecht weer schuilen en hun meegebrachte boterham opeten. In deze noodwoning zonder waterleiding of elektriciteit kregen zij de volgende kinderen:

Wilhelmus Maria, Willy geboren te Dinther op 15-10-1939

Martina Maria, Dini geboren te Dinther op 02-08-1941

Johanna Henrica, Jo geboren te Dinther op 14-05-1944

De Duitsers overvielen Nederland op 10 mei 1940 en ons land werd door hen bezet.

Op vele plaatsen werden militaire werken aangelegd en gebouwd. Zo werd in Volkel een vliegveld aangelegd met de nodige gebouwen, onder andere hangaars in de vorm en het aanzicht van een boerderij. Hierin werden voornamelijk jachtvliegtuigen en in het bijzonder nachtjagers ondergebracht. Toen in 1942 en 1943 de bombardementen van geallieerde vliegtuigen op Duitland in aantal en grootte toenamen waren de Duitse nachtjagers actief, evenals die van het vliegveld Gilze-Rijen. Vele vliegtuigen met hun bemanningen werden het slachtoffer en de beoogde resultaten der bombardementen minder groot. Een uitschakeling van het vliegveld en de vernietiging van zo veel mogelijk vliegtuigen was al enkele malen het doel geweest van geallieerde luchtaanvallen. Doch telkens werd de toestand op het vliegveld weer genormaliseerd.

 

Op 8 maart 1944 werd er een groot bombardement uitgevoerd op het betreffende vliegveld. Tegen het middaguur loeiden in Veghel de sirenes voor luchtalarm. Enige tijd later gevolgd door laag overkomende vliegtuigen. Spoedig daarop waren in de verte de vele ontploffingen op het vliegveld Volkel en het rammelen van de ruiten in de omliggende dorpen te horen. Jan had de keuze moeten maken tussen het werken op vliegveld Volkel of dwangarbeider te worden in Duitsland.

Maar buiten gekomen voltrok zich na weinig tijd de ramp. Er ontplofte nog een bom in hun directe omgeving en Jan en drie van zijn medearbeiders werden onmiddellijk gedood. Wellicht had een blindganger deze ontploffing veroorzaakt en een verlaat afgestelde ontsteking de bom tot explosie gebracht.Jan wilde bij zijn gezin blijven en koos voor het eerste. Alle aanwezige personen op het vliegveld waren bij het loeien van de sirenes in de schuilkelders gegaan. Zo ook Jan Verbruggen en vele medearbeiders. Zij overleefden, zover als bekend is, allen het eigenlijke bombardement. Toen de sirene zich weer liet horen ten teken van de weergekeerde veiligheid, zijnde het weggevlogen zijn van de bombarderende vliegtuigen, verlieten zij hun schuilplaats.

Zijn medeslachtoffers waren:

Wilhelmus Verstegen, 42 jaar uit Oss

Christiaan Johannes Kersten, 43 jaar uit Mill

Petrus Jonnens, 41 jaar uit Terheijden

 

Jan werd op het kerkhof van de St. Servatius parochie in Dinther begraven. Sinds enige jaren is zijn graf daar geruimd. Zijn weduwe Petronella Lucius trouwde ruim een jaar later met Johannes van Gemert en stichtte met hem weer een gezin. Nel bracht drie kinderen mee en Jan verliet het vrijgezellen -

leven. Zij woonden daarna in de Kerkstraat te Dinther.